Sąd Boży na pustyni

Z ewangeli Mateusza, roz. 19:

(27) Wtedy odpowiadając Piotr rzekł mu: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą; cóż za to mieć będziemy?

(28) A Isus rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, że wy, którzy poszliście za mną, przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie chwały swojej, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście plemion izraelskich.

(29) I każdy, kto by opuścił domy albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo dzieci, albo rolę dla imienia mego, stokroć tyle otrzyma i odziedziczy żywot wieczny.

(30) A wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.


Sędzią Izraela będzie nie tylko Syn Człowieczy, ale również 12 apostołów, którzy z nim byli.


A tu w ewangeli Jana, roz. 5 Isus mówi o tym kto będzie oskarżał Izraelitów. Będzie to sam Mojżesz. Mojżesz, który przekazał Izraelitom prawo Boże. Mało tego ten fragment zaprzecza pismom Pawła, który twierdzi że prawo zostało anulowane.

(43) Ja przyszedłem w imieniu Ojca mego, a wy mnie nie przyjmujecie; jeśli kto inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie.

(44) Jakże możecie wierzyć wy, którzy nawzajem od siebie przyjmujecie chwałę, a nie szukacie chwały pochodzącej od tego, który jedynie jest Bogiem?

(45) Nie myślcie, że Ja was będę oskarżał przed Ojcem; oskarża was Mojżesz, w którym wy złożyliście nadzieję.

(46) Gdybyście bowiem wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie. O mnie bowiem on napisał.

(47) A jeśli jego pismom nie wierzycie jakże uwierzycie moim słowom?

Nie byłbym taki pewny Liksarze !!

Pewne rzeczy nie jestem w stanie poprzeć Pismem ale w myśl "wielu powołanych a mało wybranych "  , po za tym szatan totalnie kombinuje!!!

Pamiętam że kilka jeszcze lat temu byłem pod wpływem "objawień" które mówiły że jak przyjdzie ten czas należy po zaklejać/zasłonić  wszystkie okna i nie wychodzić przez trzy dni. Dodatkowo pokropić wodą święconą wszystkie okna itp. ( co też swego czasu uczyniłem ) ... totalny odjazd, aż sam się sobie dziwię że mogłem być tak wtedy przez to wszystko być zmanipulowany i prowadzony na uwięzi emocji bez intelektualnego zrozumienia czy też w ogóle używania intelektu.

Wszystko na zasadzie emocji, prania mózgu od dzieciństwa.

Życzyłbym sobie Liksarze  aby tak było jak piszesz ale ...

niektórzy ... mogą nie zrozumieć i tego znaku.

Ireaneus, po prostu zakładam że Twoja żona to dobra kobieta z dobrym sercem, która po prostu nie zna prawdy.

Temu tak napisałem, oczywiście pewności nie mamy.

Ja np. wiem że moi rodzice to dobrzy ludzie, po prostu nie znają prawdy i wiem że jak Bóg wróci to zrozumieją to, bo modlę sie o to i wiem że teraz pomimo chodzenia do kościoła, przestrzegają przekazań Bozych ( oprócz niestety bałwochwalstwa ) i to po prostu dobrzy ludzie zagubieni w świecie szatana

Lecz wiadomo, nigdy 100% pewności nie mamy.

WEDŁUG MNIE! ( ) sprawa wygląda tak, że będziemy uciekać przed widocznym zagrożeniem, gdy już nie będziemy mieli nadziei na ucieczkę i widmo zagłady zajrzy nam w oczy zostaniemy ocaleni przez Boga w cudowny sposób nawet ci, którzy nie wierzą w Boga i ci którzy łamią przykazania w nieświadomy lub świadomy sposób, ale są dziedzicami Ludu Bożego (nie stawiam tego za pewnik i nie popieram tego dokładnymi cytatami więc nie zamierzam o tę część hipotezy kruszyć kopii).
Podczas wędrówki i na pustyni wszyscy będą widzieć na czym polega wierność Bogu i na czym polega wypełnianie Jego przykazań. Ci którzy będą wierni Bogu i zastosują się do Jego nakazów wejdą do ziemi obiecanej, a buntownicy i grzesznicy zostaną wykluczeni z grona ludu Bożego i nie wejdą do ziemi obiecanej lub wręcz zgina na pustyni. I to będzie pierwszy rodzaj sądu, czyli bardziej próba. Nikt nie podważy że ktoś został niesprawiedliwie "wyrzucony na zewnątrz" gdyż każdy będzie naocznie widział za co został potępiony. Będzie to sąd na początku odbudowy królestwa przed jego 1000 letnim panowaniem i będzie on głównie dotyczył Ludu Bożego (Izraela) tzw sąd na pustyni (być może będzie dotyczył także innych ludów historycznie i aktualnie związanych z Izraelem).

Drugi rodzaj sądu to sąd ostateczny nad całą ludzkością i ten będzie miał miejsce na koniec tysiącletniego królestwa przed "rozlaniem" się jego władzy na całą ziemię i przed ostatecznym objęciem władzy przez samego Boga i wydaje mi się że ten rodzaj sądu może przybrać formę przynajmniej taki schemat jak podał na początku Henryk.
Czyli każdy staje przed sądem, ale najprawdopodobniej nie każdemu zostanie wytoczony proces, wydaje mi się że mówi o tym Isus w kazaniu na górze i pisałem o tym wcześniej, że "sprawa będzie nam wytoczona" jeśli znajdzie się ktoś, kto nas zechce o coś oskarżyć, lub będzie to "sprawa z urzędu" o drastycznym i świadomym łamaniu przez nas przykazań. Wyrok zostanie wydany po rozpoznaniu sprawy. Każdy będzie mógł się bronić, ale nie po to aby udowodnić Bogu że nie ma racji, ale aby inni zobaczyli dlaczego taki a nie inny wyrok zapadł. Bóg najprawdopodobniej będzie miał gotowe wyroki, ale proces będzie pokazem dla pozostałych aby zobaczyli naocznie dlaczego zapadł taki wyrok a nie inny.

W wizji Pałacu Bożego u Henocha można przeczytać jak to obłoki i mgła zawołały do niego i jak to błyskawice ponagliły go a wiatr uniósł i porwał go do nieba.

Tak sobie pomyslałam że było by to bardzo logiczne gdyby tak właśnie odbyło się porwanie Ludu Bożego.na pustynię.

Wiatru nic i nikt nie jest w stanie powstrzymać a wiemy że kieruje nim Bóg.

Byłoby niesamowite widowisko gdyby np w trąbach powietrznych unosili się ludzie albo ot tak z bardzo mocnym wiejącym wiatrem.

Bo np.teleportacja czy coś w tym stylu  nie bardzo pasuje czyli nagle nie wyjaśnione znikanie ludzi,przecież cały świat musi się dowiedzieć co się wydarzyło czyli musi to być widoczne dla wszystkich by pojęli znaczenie tego niesamowitego wydarzenia które ma nastąpić .



"Ujrzałem następującą wizję:

Oto o bloki zawołały do mnie w widzeniu i mgła do mnie zawołała, i droga gwiazd, i błyski błyskawic ponagliły mnie i popchnęły mnie, i w widzeniu wiatry uniosły mnie i porwały mnie, i uniosły mnie do nieba. "

Czy to o tym kwitnieniu pustyni mówi Prorok Izajasz?


Chciałam zauważyć, że kwitnienie pustyni na taką skalę- aż po " horyzont" nie jest raczej często spotykane....

Izajasza 32.1

"
(1) Oto król będzie rządził w sprawiedliwości, a książęta według prawa będą panować.
(2) I będzie każdy jak kryjówka przed wiatrem i jak schronienie przed ulewą, jak strumienie wód na suchym stepie, jak cień potężnej skały w ziemi spragnionej.
(3) I oczy tych, którzy widzą, nie będą oślepione, i uszy tych, którzy słyszą, będą uważnie słuchać.
(4) Umysł skwapliwych zyska właściwe poznanie, a język jąkałów będzie mówił szybko i wyraźnie.
(5) I głupiego już nie będą nazywali szlachetnym, a o łotrze nie będą mówić, że zacny.
(6) Bo głupi mówi głupie rzeczy, a jego serce knuje złość, popełnia niegodziwość i mówi przewrotnie o Panu, dopuszcza, że głodny cierpi niedostatek, a pragnącemu odmawia napoju.
(7) Oręż łotra jest zgubny, ma on zdradzieckie zamysły, chcąc nędzarzy zrujnować słowami kłamliwymi, chociaż sprawa ubogiego jest słuszna.
( Lecz szlachetny ma myśli szlachetne, i on obstaje przy tym, co szlachetne.
(9) Wy, beztroskie kobiety, powstańcie, słuchajcie mojego głosu, wy, córki, pewne siebie, nadstawcie uszu na moje słowo!
(10) Nie dłużej niż za rok będziecie drżeć, wy pewne siebie! Gdyż winobranie się skończyło, a owocobrania już nie będzie.
(11) Drżyjcie, wy beztroskie, przeraźcie się, wy zadufane! Ściągnijcie szaty i obnażcie się, a przepaszcie biodra.
(12) Uderzcie się w piersi, narzekając nad rozkosznymi polami, nad urodzajnymi winnicami,
(13) Nad rolą mojego ludu, która porasta cierniem i ostem, nad wszystkimi rozkosznymi domami, nad miastem wesołym!
(14) Bo pałace są opuszczone, ustała wrzawa miasta, zamek i baszta strażnicza stały się na zawsze jaskiniami, miejscem uciechy dzikich osłów, pastwiskiem trzód,
(15) Aż będzie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się urodzajnym polem, a urodzajne pole będzie uważane za las.
(16) I zamieszka na pustyni prawo, a sprawiedliwość osiądzie na urodzajnym polu.
(17) I pokój stanie się dziełem sprawiedliwości, a niezakłócone bezpieczeństwo owocem sprawiedliwości po wszystkie czasy.
(18) I zamieszka mój lud w siedzibie pokoju, w bezpiecznych mieszkaniach i w miejscach spokojnego odpoczynku.
(19) Lecz las padnie znienacka, a gród legnie w poniżeniu.
(20) Szczęśliwi jesteście, gdyż możecie siać nad każdą wodą, woły i osły wszędzie puszczać wolno."

Usłyszeliśmy Ojcze i chcemy WIĘCEJ CIEBIE 

Izajasza 51

"(1) Słuchajcie mnie, wy, którzy dążycie do sprawiedliwości, wy, którzy szukacie Pana. Spójrzcie na skałę, z której jesteście wyciosani, i na kamieniołom, z którego jesteście wydobyci!
(2) Spójrzcie na Abrahama, waszego ojca, i na Sarę, waszą rodzicielkę, gdyż jego jednego powołałem, lecz pobłogosławiłem go i rozmnożyłem.
(3) Gdyż Pan pocieszy Syjon, pocieszy wszystkie jego rozpadliny. Uczyni z jego pustkowia Eden, a z jego pustyni ogród Pana, radość i wesele zapanują w nim, pieśń dziękczynna i dźwięk pieśni.
(4) Usłyszcie mnie, usłyszcie mnie, mój ludzie i królowie wasi, słuchajcie mnie: ponieważ prawo przystąpi ode mnie, a mój sąd stanie się światłem narodów.
(5) Moja sprawiedliwość biegnie szybko, moje zbawienie postępuje jak światłość,  na moim ramieniu będą polegać narody, wyspy będą mnie wyczekiwać, i na moim ramieniu będą polegać.
(6) Podnieście ku niebu oczy i spojrzyjcie na ziemię w dole; niebo pociemniało jak dym, ziemia stanie się jak szata, a jej mieszkańcy poginą podobnie: ale moja sprawiedliwość nie upadnie.
(7) Słuchajcie mnie, wy, którzy znacie wyrok, ludu, w którego sercu jest prawo, nie bójcie się zarzutów ludzi i nie dajcie się pokonać ich pogardą.
( Bo jak ubiór zostanie pożarty przez czas, jak wełna będzie pochłonięta przez mola; lecz moja sprawiedliwość trwać będzie wiecznie, a moje zbawienie dla wszystkich pokoleń.
(9) Obudź się, obudźsię, Jeruzalem. oblecz się w siłę ramienia  Obudź się wcześnie, jak starożytne pokolenie.
(10) Czy nie tyś osuszyło morze, wody wielkiej toni, uczyniło drogę poprzez głębiny morskie, aby przeszli odkupieni?
(11)  I wrócą odkupieni przez Pana, i przybędą na Syjon z okrzykiem radości, a wieczna radość będzie nad ich głowami, dostąpią radości i wesela, zniknie zmartwienie i wzdychanie.
(12) Ja, Ja jestem tym, który was pociesza. Kim jesteś ty, że się boisz człowieka śmiertelnego, syna człowieczego, który ginie jak trawa?
(13) A zapomniałeś Pana, swojego Stworzyciela, który rozciągnął niebiosa i założył ziemie? Ustawicznie, dzień po dniu, drżysz przed zawziętością gnębiciela, ilekroć zamierza niszczyć. A gdzie się podziała zawziętość gnębiciela?
(14) Spętani będą szybko rozpętani i nie umrą w dole, i nie braknie im chleba.
(15) Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, Ja wzburzam morze tak, że szumią jego fale: Pan Zastępów, to jest jego imię.
(16) I włożyłem moje słowa w twoje usta i ukryłem cię w cieniu mojej ręki, aby rozciągnąć niebiosa i założyć ziemię, i powiedzieć do Syjonu: Ty jesteś moim ludem!
(17) Zerwij się, zerwij się, powstań, Jeruzalemie, któreś piło z ręki Pana kubek jego gniewu, wychyliło do dna kubek odurzającego napoju!
(18) Nie było wśród wszystkich jego synów, których urodziło, takiego, który by je poprowadził, nie było wśród wszystkich synów, których wychowało, takiego, który by je ujął za rękę.
(19) Podwójny to cios, który cię dotknął - kto okaże ci współczucie? Spustoszenie i grabież, głód i miecz - jak mam cię pocieszyć?
(20) Twoje dzieci leżały w omdleniu na rogach wszystkich ulic, jak antylopa w sieci, oszołomione gniewem Pana, gromem twojego Boga,
(21) Dlatego słuchaj tego, nieszczęśliwe, oszołomione, lecz nie winem!
(22) Tak mówi twój Wszechmogący Pan i twój Bóg, który broni sprawy swojego ludu: Oto biorę z twojej ręki kubek odurzającego napoju, kubek mojego gniewu, już z niego pić nie będziesz!
(23) A dam do ręki twoich gnębicieli, którzy mówili do ciebie: Pochyl się, abyśmy przeszli po tobie! Tyś nadstawiało swój grzbiet jak ziemię i jak ulicę dla pieszych."

Izajasza 35.1


"
(1) Niech się rozweseli pustynia i spieczona ziemia; niech się rozraduje i zakwitnie step!
(2) Niech jak złotogłów bujnie zakwitnie i weseli się, niech się raduje i wydaje radosne okrzyki! Chwała Libanu będzie mu dana, świetność Karmelu i Saronu; ujrzą one chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga.
(3) Wzmocnijcie opadłe ręce i zasilcie omdlałe kolana!
(4) Mówcie do zaniepokojonych w sercu: Bądźcie mocni, nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Bożą! Sam On przychodzi i wybawi was!
(5) Wtedy otworzą się oczy ślepych, otworzą się też uszy głuchych.
(6) Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie odezwie się język niemych, gdyż wody wytrysną na pustyni i potoki na stepie.
(7) Rozpalona ziemia piaszczysta zmieni się w staw, a teren bezwodny w ruczaje; w legowisku szakali będzie miejsce na trzcinę i sitowie.
( I będzie tam droga bita, nazwana Drogą świętą. Nie będzie nią chodził nieczysty; będzie ona tylko dla jego pielgrzymów. Nawet głupi na niej nie zbłądzi.
(9) Nie będzie tam lwa i zwierz drapieżny nie będzie po niej chodził, tam się go nie spotka. Lecz pójdą nią wybawieni.
(10) I wrócą odkupieni przez Pana, a pójdą na Syjon z radosnym śpiewem. Wieczna radość owionie ich głowę, dostąpią wesela i radości, a troska i wzdychanie znikną."

Izajasza 40.1

") Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg!
(2) Mówcie do serca Jeruzalemu i wołajcie na nie, że dopełniła się jego niewola, że odpuszczona jest jego wina, bo otrzymało z ręki Pana podwójną karę za wszystkie swoje grzechy.
(3) Głos się odzywa: Przygotujcie na pustyni drogę Pańską, wyprostujcie na stepie ścieżkę dla Boga naszego!
(4) Każda dolina niech będzie podniesiona, a każda góra i pagórek obniżone; co nierówne, niech będzie wyrównane, a strome zbocza niech się staną doliną!
(5) I objawi się chwała Pańska, i ujrzy to wszelkie ciało pospołu, gdyż usta Pana to powiedziały.
(6) Głos mówi: Zwiastuj! I rzekłem: Co mam zwiastować? To: Wszelkie ciało jest trawą, a cały jego wdzięk jak kwiat polny.
(7) Trawa usycha, kwiat więdnie, gdy wiatr Pana powieje nań. Zaprawdę: Ludzie są trawą!
( Trawa usycha, kwiat więdnie, ale słowo Boga naszego trwa na wieki.
(9) Wyjdź na górę wysoką, zwiastunie dobrej wieści, Syjonie! Podnieś mocno swój głos, zwiastunie dobrej wieści, Jeruzalem! Podnieś, nie bój się! Mów do miast judzkich: Oto wasz Bóg!
(10) Oto Wszechmocny, Pan przychodzi w mocy, jego ramię włada. Oto ci, których sobie zarobił, są z nim, a ci, których wypracował, są przed nim.
(11) Jak pasterz będzie pasł swoją trzodę, do swojego naręcza zbierze jagnięta i na swoim łonie będzie je nosił, a kotne będzie prowadził ostrożnie.
(12) Kto zmierzył swoją garścią wody i piędzią wytyczył granice niebiosom? A kto korcem odmierzył glinę? Kto zważył na wadze góry, a pagórki na szalach wagi?
(13) Kto kieruje Duchem Pana, a czyja rada pouczyła go?
(14) Z kim się naradzał, aby nabrać rozumu i nauczyć się właściwej drogi? Kto uczył go poznania i wskazał mu drogę rozumu?
(15) Oto narody są jak kropla w wiadrze i znaczą tyle, co pyłek na szalach wagi, oto wyspy ważą tyle, co ziarnko piasku.
(16) Nawet Libanu nie starczy na ogień ofiarny, a jego zwierzyny na całopalenie.
(17) Wszystkie narody są niczym u niego, uważa je za pustą nicość.
(18) Z kim więc porównacie Boga i jakie podobieństwo mu przeciwstawicie?
(19) Czy bałwana, którego ulał rzemieślnik, a złotnik powlókł złotem i przylutował srebrne łańcuszki?
(20) Kogo z powodu ubóstwa na to nie stać, obiera sobie drzewo nie próchniejące, wyszukuje sobie zręcznego rzemieślnika, aby sporządził bałwana rytego, który się nie chwieje.
(21) Czy nie wiecie? Czy nie słyszeliście? Czy wam tego nie opowiadano od początku? Czy nie pojmujecie tego dzieła stworzenia ziemi?
(22) Siedzi nad okręgiem ziemi, a jej mieszkańcy są jak szarańcze; rozpostarł niebo jak zasłonę i rozciąga je jak namiot mieszkalny.
(23) Książąt obraca wniwecz, sędziów ziemi unicestwia;
(24) Zaledwie ich zaszczepiono, zaledwie ich zasiano, zaledwie zakorzenił się ich pień w ziemi, gdy powiał na nich, usychają, a burza unosi ich jak plewę.
(25) Z kim więc mnie porównacie, że mam mu być równy? - mówi Święty.
(26) Podnieście ku górze wasze oczy i patrzcie: Kto to stworzył? Ten, który wyprowadza ich wojsko w pełnej liczbie, na wszystkich woła po imieniu. Wobec takiego ogromu siły i potężnej mocy nikogo nie brak.
(27) Czemu więc mówisz, Jakubie, i powiadasz, Izraelu: Zakryta jest moja droga przed Panem, a moja sprawa do mojego Boga nie dochodzi?
(28) Czy nie wiesz? Czy nie słyszałeś? Bogiem wiecznym jest Pan, Stwórcą krańców ziemi. On się nie męczy i nie ustaje, niezgłębiona jest jego mądrość.
(29) Zmęczonemu daje siłę, a bezsilnemu moc w obfitości.
(30) Młodzieńcy ustają i mdleją, a pacholęta potykają się i upadają,
(31) Lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają."