Czy Habakuk prorokuje o najeździe wyznawców islamu?

Hab 1:5 Spójrzcie na narody i zobaczcie, patrzcie ze zdumieniem i trwogą! Bo za waszych dni dokonuję dzieła, w które nie uwierzycie, gdy wam ktoś o nim będzie opowiadał.
Hab 1:6 Bo oto Ja pobudzę Chaldejczyków, lud srogi i gwałtowny, który wyprawia się do odległych ziem, aby posiąść sadyby, które do niego nie należą.
Hab 1:7 Jest on okrutny i straszny, on sam ustala prawo przemocy.
Hab 1:8 Jego konie są szybsze niż lamparty, dziksze niż wilki stepowe, jego jeźdźcy pędzą cwałem z daleka, lecą jak orzeł, rzucający się na żer.
Hab 1:9 Każdy z nich przychodzi, aby grabić, ich twarze są zwrócone na wschód; biorą jeńców licznych jak piasek.
Hab 1:10 Szydzą z królów, śmieją się z książąt, śmieją się z każdej twierdzy; sypią dookoła wały i zdobywają ją.
Hab 1:11 Potem przechodzą jak burza i mkną dalej, jak ten, kto swoją siłę uważa za boga!
Hab 1:12 Lecz Ty, Panie, który jesteś od wieków, Boże mój, Święty mój, nie daj nam zginąć! Panie, powołałeś ich, aby dokonali sądu, Skało, ustanowiłeś ich, aby wymierzyli karę.

Hab 2:1 Muszę stanąć na mym posterunku, udać się na basztę; muszę wypatrywać i baczyć, co mi powie, co odpowie na moją skargę.
Hab 2:2 I odpowiedział mi Pan, mówiąc: Zapisz to, co widziałeś, i wyryj to na tablicach, aby to można szybko przeczytać.
Hab 2:3 Gdyż widzenie dotyczy oznaczonego czasu i wypełni się niezawodnie. Jeżeli się odwleka, wyczekuj go, gdyż na pewno się spełni, nie opóźni się.
Hab 2:4 Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie.
Hab 2:5 Ponadto, bogactwo jest zdradliwe. Oto jest człowiek, który ma żądzę mocy, a nie zaznaje spokoju. Jest chciwy jak Szeol i nienasycony jak śmierć. Rości sobie prawo do wszystkich narodów i gromadzi dokoła siebie wszystkie ludy.
Hab 2:6 Lecz wszystkie one zanucą o nim pieśń szyderczą i uczynią go przedmiotem przypowieści i przysłowia, mówiąc: Biada temu, kto gromadzi mnóstwo tego, co do niego nie należy, i przywłaszcza sobie wiele zastawów! Jak długo to potrwa?
Hab 2:7 Czy nie zjawią się nagle twoi wierzyciele i nie obudzą się twoi gnębiciele? Wtedy padniesz ofiarą ich grabieży.
Hab 2:8 Ponieważ złupiłeś wiele narodów, więc i ciebie złupią wszystkie inne ludy z powodu przelanej krwi ludzkiej i gwałtu dokonanego na kraju, na grodzie i na wszystkich jego mieszkańcach.
Hab 2:9 Biada temu, kto zabiega o niegodziwy zysk dla swojego domu, aby sobie wybudować wysoko gniazdo, by uniknąć nieszczęścia.
Hab 2:10 Umyśliłeś coś, co przyniesie hańbę twojemu domowi: Zniszczyłeś wiele ludów, straciłeś prawo do życia.
Hab 2:11 Gdyż kamień krzyczy ze ściany, a z belkowania odpowiada mu krokiew.
Hab 2:12 Biada temu, kto miasto buduje na krwi, a gród utwierdza na bezprawiu!
Hab 2:13 Czyż nie pochodzi to od Pana Zastępów, że ludy mozolą się nad tym, co pożera ogień, a narody trudzą się nad tym, co nie ma wartości?
Hab 2:14 Lecz ziemia będzie pełna poznania chwały Pana, jak morze wodami jest wypełnione.
Hab 2:15 Biada temu, kto swojego bliźniego poi z domieszką swojego gniewu aż do upicia, aby patrzeć na jego nagość!
Hab 2:16 Nasyciłeś się więcej hańbą niż chwałą, pij więc i ty i zataczaj się! Przyjdzie i do ciebie kielich z prawicy Pana, i będziesz syt hańby zamiast chwały.
Hab 2:17 Gdyż obciąży cię bezprawie, popełnione na Libanie, a rzeź zwierząt, która je przeraziła, powali cię z powodu przelanej krwi ludzkiej i gwałtu, dokonanego na kraju, na grodzie i na wszystkich jego mieszkańcach.
Hab 2:18 Cóż pomoże bałwan, którego wyrzeźbi mistrz, posąg odlany z jego kłamliwą wyrocznią? Ufa jej jednak jego twórca, choć sporządza nieme bałwany.
Hab 2:19 Biada temu, kto mówi do drewna: Obudź się! a do niemego kamienia: Rusz się! Czy może on dać wskazanie? Przybrany jest złotem i srebrem, lecz ducha w nim nie ma żadnego,
Hab 2:20 Ale Pan jest w swym świętym przybytku. Umilknij przed nim, cała ziemio!

Hab 3:1 Modlitwa błagalna proroka Habakuka na melodię trenów.
Hab 3:2 Panie! Słyszałem od ciebie wieść, widziałem, Panie twoje dzieło. W najbliższych latach tchnij w nie życie, w najbliższych latach objaw je! W gniewie pomnij na miłosierdzie!
Hab 3:3 Bóg przychodzi z Temanu, Święty z góry Paran. Sela. Jego wspaniałość okrywa niebiosa, a ziemia jest pełna jego chwały.
Hab 3:4 Pod nim jest blask jak światłość, promienie wychodzą z jego rąk i tam jest ukryta jego moc.
Hab 3:5 Przed nim idzie zaraza, a za nim podąża mór.
Hab 3:6 Trzęsie się ziemia, gdy powstaje, gdy patrzy, drżą narody. Pękają odwieczne góry, zapadają się prastare pagórki, jego drogi są wieczne.
Hab 3:7 Widziałem namioty Kuszanu zagrożone zagładą, rozerwane zasłony ziemi Midianitów.
Hab 3:8 Czy twoja popędliwość, Panie, zwraca się przeciw rzekom, czy gniewasz się na strumienie, czy oburzyłeś się na morze, że siadasz na swoje rumaki, na swoje wozy zwycięskie?
Hab 3:9 Wydobyłeś swój łuk, na swoją cięciwę położyłeś strzałę. Sela. Strumieniami rozdzieliłeś ziemię.
Hab 3:10 Na twój widok drżą góry, obłoki spuszczają ulewne deszcze; otchłań morska wydaje swój głos, wysoko podnosi swe ramiona.
Hab 3:11 Słońce i księżyc wstrzymały swoją jasność w świetle twych szybkich strzał, w blasku twojej lśniącej włóczni.
Hab 3:12 W zawziętości kroczysz po ziemi, w gniewie depczesz narody.
Hab 3:13 Wyruszasz na pomoc swojemu ludowi, aby ratować swojego pomazańca. Rozbijasz dom bezbożnego, obnażasz fundamenty aż do skały. Sela.
Hab 3:14 Przebiłeś wodza jego wojska jego własną strzałą, jego przywódcy są rozproszeni jak plewa przez burzę, gdy rozwarli swoje szczęki, aby pochłonąć w skrytości ubogiego.
Hab 3:15 Jego rumaki wpędziłeś w morze, w potoki wielkich wód.
Hab 3:16 Gdy to usłyszałem, struchlało moje ciało, na wieść o tym drgnęły moje wargi; lęk śmiertelny przeszył moje członki, a kolana zachwiały się pode mną. Zadrżałem przed dniem utrapienia, który nadchodzi na lud, na lud, który mnie uciska.
Hab 3:17 Zaiste, drzewo figowe nie wydaje owocu, a na winoroślach nie ma gron. Zawodzi drzewo oliwne, a rola nie dostarcza pożywienia. W ogrodzeniu nie ma owiec, a w oborach nie ma bydła.
Hab 3:18 Lecz ja będę radował się w Panu, weselił się w Bogu mojego zbawienia.
Hab 3:19 Wszechmogący Pan jest moją mocą, Sprawia, że moje nogi są chyże jak nogi łań, i pozwala mi kroczyć po wyżynach. Przewodnikowi chóru przy wtórze instrumentów strunowych.

Jeremiasz 50 napisał:(1) Słowo, które wypowiedział Pan przez proroka Jeremiasza o Babilonie, o kraju Chaldejczyków:

(2) Zwiastujcie między narodami i głoście, podnieście sztandar, głoście, nie ukrywajcie, mówcie: Babilon zdobyty, Bel zhańbiony, Marduk rozbity, zhańbione jego posągi, rozbite jego bałwany.

(3) Gdyż wyruszył przeciwko niemu naród z północy, i ten obróci jego ziemię w pustynię, tak że nie będzie w niej mieszkańca, zarówno człowiek jak i bydło ucieknie w popłochu.

(4) W owych dniach i w owym czasie - mówi Pan, przyjdą synowie izraelscy wraz z synami judzkimi, pójdą z płaczem i będą szukać Pana, swojego Boga.

(5) Będą się pytać o Syjon, ku niemu zwrócą swoje spojrzenie: Chodźcie, a przyłączmy się do Pana w przymierzu wiecznym, które nie będzie zapomniane!

(6) Mój lud był trzodą zabłąkaną; ich pasterze wiedli ich na manowce, tak że tułali się po górach, schodzili z góry na pagórek, zapomnieli o swoim legowisku.

(7) Wszyscy, którzy ich spotykali, pożerali ich, a ich wrogowie mówili: Nie my jesteśmy winni, że zgrzeszyli przeciwko Panu, niwie sprawiedliwości i nadziei ich ojców.

( Uchodźcie ze środka Babilonu, z kraju Chaldejczyków, wychodźcie i bądźcie jak barany przed trzodą.

(9) Bo oto Ja pobudzę i sprowadzę przeciwko Babilonowi gromadę wielkich narodów z ziemi północnej; i staną do walki przeciwko niemu, stamtąd będzie zdobyty. Ich strzały są jak u wprawnego rycerza, żadna nie wraca bez skutku.

(10) Chaldea stanie się łupem, wszyscy, którzy ją złupią, nasycą się - mówi Pan.

(11) Tak, weselcie się! Tak, wykrzykujcie radośnie, wy, łupieżcy mojego dziedzictwa, tak, podskakujcie jak cielęta na łące i rżyjcie jak ogiery!

(12) Zhańbiona będzie bardzo wasza matka, wstydem okryta wasza rodzicielka; oto jako ostatnia wśród narodów stanie się pustynią, ziemią suchą, stepem.

(13) Z powodu gniewu Pana będzie nie zamieszkana i cała stanie się pustynią; ktokolwiek będzie przechodził koło Babilonu, będzie przejęty grozą i będzie świstał nad wszystkimi jego ciosami.

(14) Stańcie do boju wokół Babilonu, wszyscy łucznicy, strzelajcie do niego, nie żałujcie strzał, gdyż zgrzeszył przeciwko Panu!

(15) Wznieście wokoło przeciwko niemu okrzyk bojowy! Poddał się, runęły jego narożniki, jego mury rozwalone! Gdyż taka jest zemsta Pana, Mścijcie się nad nim! Jak on czynił, tak wy czyńcie jemu!

(16) Wytępcie z Babilonu tego, kto sieje, i tego, kto chwyta sierp w czasie żniwa; przed mieczem okrutnym zwraca się każdy do swojego ludu i każdy ucieka do swojej ziemi!

(17) Jagnięciem spłoszonym był Izrael, lwy je spłoszyły. Najpierw pożarł je król asyryjski, a teraz, jako ostatni, obgryzł jego kości Nebukadnesar, król babiloński.

(18) Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja nawiedzę króla babilońskiego i jego kraj, jak nawiedziłem króla asyryjskiego.

(19) I przywrócę Izraela na jego niwę, i będzie się pasł na Karmelu i w Baszanie, i nasycał się na górach Efraima i Gileadu.

(20) W owych dniach i w owym czasie - mówi Pan - będzie się szukać winy Izraela, lecz jej nie będzie, oraz grzechów Judy, ale się ich nie znajdzie, gdyż odpuszczę tym, których pozostawię.

(21) Wypraw się przeciwko ziemi Merataim, wyrusz przeciwko niej i przeciwko mieszkańcom Pekod! Wybij mieczem i wytęp ich doszczętnie jako przeznaczonych na zagładę - mówi Pan - i zrób dokładnie tak, jak ci kazałem!

(22) Wrzawa wojenna jest w kraju i wielkie zniszczenie.

(23) Jakże jest rozbity i strzaskany młot całej ziemi! Jakże stał się Babilon przedmiotem zgrozy wśród narodów!

(24) Zastawiłeś na siebie sidła i sam się złapałeś, Babilonie, a nie wiedziałeś o tym; zostałeś schwytany i pochwycony, gdyż wdałeś się w walkę z Panem.

(25) Pan otworzył swoją zbrojownię i wydostał narzędzia swojego gniewu, gdyż Wszechmocny, Pan Zastępów ma wykonać dzieło w kraju Chaldejczyków.

(26) Ruszcie nań ze wszystkich krańców: Otwórzcie jego spichlerze, zrzućcie wszystko na jedno miejsce jak snopy i zniszczcie go doszczętnie, niech nie zostanie po nim nawet resztka!

(27) Wybijcie wszystkie jego cielce, niech idą na rzeź! Biada im, gdyż nadszedł ich dzień, czas ich kary!

(28) Słuchaj! Uchodźcy i zbiegowie z ziemi babilońskiej zwiastują na Syjonie pomstę Pana, naszego Boga, pomstę za jego świątynię.

(29) Wezwijcie przeciwko Babilonowi strzelców, wy, wszyscy łucznicy, oblegajcie go dokoła! Niech nikt z niego nie ujdzie! Odpłaćcie mu według jego uczynków, tak samo jak on uczynił, jemu uczyńcie, gdyż był zuchwały wobec Pana, wobec Świętego Izraelskiego.

(30) Dlatego padnie jego młódź na jego placach i wszyscy jego wojownicy zginą w owym dniu - mówi Pan.

(31) Oto Ja jestem przeciwko tobie, zuchwalcze - mówi Wszechmocny, Pan Zastępów, gdyż nadszedł twój dzień, czas, kiedy cię ukarzę.

(32) I potknie się zuchwały, i padnie, i nikt go nie podniesie; i rozniecę ogień w jego miastach, i pochłonie wszystko, co jest dokoła niego.

(33) Tak mówi Pan Zastępów: Gnębieni są synowie izraelscy, a wraz z nimi synowie judzcy; wszyscy, którzy wzięli ich do niewoli, trzymają ich, nie chcą ich wypuścić.

(34) Lecz potężny jest ich wybawca, jego imię Pan Zastępów; poprowadzi On gorliwie ich sprawę, aby dać ziemi pokój, a niepokój mieszkańcom Babilonu.

(35) Miecz niech się zwróci przeciwko Chaldejczykom - mówi Pan - i przeciwko mieszkańcom Babilonu, przeciwko jego książętom, i przeciwko jego mędrcom.

(36) Miecz przeciwko wróżbitom, aby zgłupieli, miecz przeciwko jego rycerzom, aby upadli na duchu.

(37) Miecz przeciwko jego rumakom i wozom wojennym, przeciwko całej mieszaninie ludów pośród niego, aby zniewieścieli; miecz przeciwko jego skarbcom, aby były zrabowane.

(38) Posucha na jego wody, aby wyschły, gdyż jest to kraj bałwanów i przez owe straszydła zgłupieli.

(39) Dlatego osiądą tam dzikie zwierzęta z szakalami i zamieszkają w nim strusie; i już nigdy nie będzie zamieszkany ani zaludniony po wszystkie pokolenia.

(40) Jak Bóg zburzył Sodomę i Gomorę, i sąsiednie miasta - mówi Pan - tak nikt tam nie osiądzie i żaden człowiek nie będzie tam przebywał.

(41) Oto lud nadciąga z północy i naród potężny z wieloma królami rusza z krańców ziemi.

(42) Trzymają łuk i włócznię, są srodzy i nie znają litości. Ich wrzawa szumi jak morze, cwałują na rumakach: Każdy gotowy do boju przeciwko tobie, córko babilońska.

(43) Gdy król babiloński usłyszy wieść o nich, opadną mu ręce; ogarnie go trwoga, bóle jak kobietę rodzącą.

(44) Oto jak lew wypada z gęstwiny Jordanu na soczystą niwę, tak Ja w okamgnieniu wypłoszę ich stamtąd i ustanowię nad nimi swojego wybrańca. Bo któż jest mnie równy? I któż mnie wyzwie, i któryż pasterz może się ostać przed moim obliczem?

(45) Dlatego słuchajcie postanowienia Pana, które powziął przeciwko Babilonowi i jego zamysłu, jaki powziął przeciwko ziemi Chaldejczyków: Zaprawdę, nawet najmniejsze owce zostaną wywleczone, zaprawdę, ich niwę przejmie o nie groza!

(46) Na wieść: Babilon wzięty, ziemia zadrży i krzyk rozejdzie się wśród narodów.

wikipedia napisał:Rodzina języków semickich obejmuje języki fleksyjne, poświadczone od końca IV tysiąclecia p.n.e. do dziś. W starożytności językami semickimi posługiwano się na obszarze między Morzem Śródziemnym a Tygrysem oraz na północno-wschodnich wybrzeżach Afryki[1]. Współcześnie do najważniejszych języków rodziny semickiej zaliczają się:
język amharski,
język arabski,
język hebrajski,
język maltański
język tigrinia

wikiepdia napisał:Kierunek pisma: od prawej do lewej.

wikipedia napisał:Zapisywane jest z prawa na lewo.

wikipedia napisał:Alfabet hebrajski, nazywany też pismem żydowskim lub pismem kwadratowym – alfabet spółgłoskowy stosowany do zapisu języka hebrajskiego , jidysz , ladino , judeo-arabskiego i innych języków żydowskich , wywodzący się z alfabetu aramejskiego , a pośrednio z fenickiego [1] i egipskich hieroglifów . Język hebrajski przejął ten rodzaj pisma między IV a II w. p.n.e. (w miejsce wcześniej używanego alfabetu fenickiego)[2] . Składa się z 22 znaków, a w przeciwieństwie do alfabetu łacińskiego nie rozróżnia się w nim liter małych i wielkich[3] .

wikipedia napisał: Ma 18 podstawowych znaków, które po uzupełnieniu jedną, dwiema lub trzema kropkami tworzą 28 liter oznaczających spółgłoski oraz samogłoski długie i dyftongi. Samogłoski krótkie są w piśmie arabskim pomijane, dlatego jest ono klasyfikowane jako abdżad. Czasami stosuje się jednak na ich oznaczenie dodatkowe znaki samogłoskowe (w arabskich elementarzach i w Koranie).

Jer 50 napisał:Ich strzały są jak u wprawnego rycerza, żadna nie wraca bez skutku.

http://annur.pl napisał:
[size=30]Do kogo modli się Allah? Zastanówmy się nad Koranem[/size]

Posted on 15 maja 2016 by admin


Udostępnij to:
FacebookTwitterGoogle+[url=https://www.addtoany.com/share#url=http%3A%2F%2Fannur.pl%2Fdo-kogo-modli-sie-allah%2F&title=Do kogo modli si%C4%99 Allah%3F Zastan%C3%B3wmy si%C4%99 nad Koranem][/url]
Jest w Koranie ciekawostka, która powinna nas zastanowić, a muzułmanów przerazić (szczególnie tych nowo nawróconych, którym nie mówi się prawdy o islamie). Mianowicie, Allah modli się za muzułmanów – pytanie tylko, do kogo Allah kieruje swoje modlitwy.
Czytamy w surze Koranu 40 (zatytułowanej po arabsku Ghafir – Przebaczający), wersety 7-9:
7 Ci, którzy niosą tron, i ci, którzy są wokół niego, głoszą chwałę swego Pana; wierzą w Niego i proszą o przebaczenie dla tych, którzy uwierzyli: „Panie nasz! Ty obejmujesz każdą rzecz miłosierdziem i wiedzą. Przebacz tym, którzy się nawrócili i którzy poszli po Twojej drodze; i ochroń ich od kary ognia piekielnego! 8 Panie nasz! Wprowadź ich do Ogrodów Edenu, które im obiecałeś; im i tym, którzy czynią dobro, spośród ich ojców i ich żon, jak też ich potomstwa. Zaprawdę, Ty jesteś Potężny, Mądry! 9 I uchroń ich od złych czynów! A kogo Ty uchronisz od złych czynów,  już tego dnia okazałeś mu swoje miłosierdzie. A to jest osiągnięcie ogromne!”
Wszystko niby jest jasne i proste: Allah jest jedyny, najwyższy, do którego aniołowie (niosący jego tron) kierują modlitwy wstawiennicze. Ale w innym miejscu Koranu (33:43) jest zdanie przetłumaczone na polski następująco:
 On jest Tym, który błogosławi was, jak i Jego aniołowie – aby wyprowadzić was z ciemności ku światłu. On jest litościwy dla wierzących.
Kłopot w tym, że tekst arabski nie mówi „błogosławi” tylko „modli się”, tak samo jak jego aniołowie się modlą. Muzułmanie z Katowic udostępniają nam oryginał arabski Koranu, więc każdy może zobaczyć na własne oczy:

Jak widać z innych wersetów tworzących kontekst, „On” to Allah, który modli się za muzułmanów. Gdyby jednak ktoś myślał, że salawat nie oznacza modlitwy, niech zobaczy, jak to słowo zostało przetłumaczone w tej samej surze 33 wers 56:

Pomyślmy logicznie:

• skoro Allah się modli za muzułmanów, oznacza to że nie jest Bogiem najwyższym – ktoś jest od niego wyższy, kto zadecyduje o zbawieniu lub potępieniu jego wyznawców;
  
• skoro Koran uparcie twierdzi, że Allah jest jedynym bogiem, powstaje sprzeczność dyskwalifikująca cały Koran w myśl wersetu 4:82
  

Czyż oni nie zastanawiają się nad Koranem? Przecież gdyby on pochodził od kogoś innego niż od Boga, z pewnością znaleźliby w nim liczne sprzeczności (4:82)
Zapraszamy do zapoznania się z innymi tekstami pokazującymi sprzeczności Koranu.

Zastanówmy się też nad tym, czy Allah jest Bogiem Miłości.

Ap 12 napisał:(10) I usłyszałem donośny głos w niebie, mówiący: Teraz nastało zbawienie i moc, i panowanie Boga naszego, i władztwo Pomazańca jego, gdyż zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem.

http://annur.pl napisał:Czy modlitwa muzułmanów wyciągnie Mahometa z piekła?
Posted on 22 maja 2016 by admin

Udostępnij to:
FacebookTwitterGoogle+
Jezus Chrystus zmartwychwstając zwyciężył śmierć, “gdyż było rzeczą niemożliwą, aby przez nią był pokonany” (Dz 3,15). Zapowiedział to już król Dawid tysiąc lat wcześniej: “Mówił, przewidziawszy to, o zmartwychwstaniu Chrystusa, że nie pozostanie w otchłani ani ciało jego nie ujrzy skażenia” (Dz 2,31). I rzeczywiście, ciało Chrystusa nie zgniło w grobie, a sam On nie pozostał w otchłani (w piekle). Dokumenty historyczne potwierdzają, że po zmartwychwstaniu widziało Jezusa ponad 500 osób (1Kor 15,6), a po wniebowstąpieniu widział Go św. Szczepan (za to został ukamienowany, Dz 7,55-60) oraz św. Paweł (za to został również skazany na śmierć, Dz 22,18-22).

Tymczasem Mahomet na pewno nie zmartwychwstał, przynajmniej nikomu z muzułmanów nic o tym nie jest wiadome. Mahomet całe życie lękał się śmierci i piekła i zmuszał muzułmanów, by za niego się modlili. Mało tego, według Koranu Mahomet miał znaleźć się właśnie w piekle razem ze wszystkimi innymi, a nie w raju. Allah przemawia do niego tak mówiąc o Gehennie (جَهَنَّمَ):

Nie ma wśród was takiego, kto by tam nie miał przybyć. To jest rozstrzygające postanowienie twojego Pana! (19:71)

وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا
Potem obiecuje:

Następnie My uratujemy tych, którzy byli bogobojni, a niesprawiedliwych pozostawimy tam [w Gehennie] na kolanach (19:72).

ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا
Ponieważ jednak Koran nie wyjaśnia, kto będzie uznany za bogobojnego, dlatego nawet sam Mahomet nigdy nie miał pewności, czy wydostanie się z piekła, czy pozostanie tam na zawsze.

Zupełnie inaczej wygląda sprawa z Jezusem: Boga nie trzeba błagać o miłosierdzie nad Jezusem, bo to On po zmartwychwstaniu okazuje nam miłosierdzie. Nie musimy Boga prosić o pozwolenie, by Jezus był naszym orędownikiem, bo On i tak wstawia się za nami zgodnie z wolą Boga. O Mahomecie natomiast nikt nie wie, czy on dostąpił miłosierdzia, dlatego muzułmanie muszą błagać Allaha o miłosierdzie dla Mahometa. Poza tym Mahomet nie otrzymał uprawnień, by wstawiać się za muzułmanów, dlatego oni muszą prosić Allaha, by mu na to pozwolił.

Najciekawsze jest to, że ani sam Mahomet, ani wierzący w niego muzułmanie nie zauważyli błędnego koła: Mahomet kazał im modlić się za niego, i dopiero ich modlitwa za niego umożliwi mu modlitwę za nich!!! Sprawa jest na tyle poważna i powszechnie znana, że Summarized Sahih al-Buchari umieszcza na samym początku (s. 20-21) wśród 13 obowiązkowych wezwań modlitewnych aż dwa z tym związane: (5) prośbę o to, by Mahomet mógł wstawiać się za muzułmanami, (10) prośbę o to, by Allah okazał Mahometowi miłosierdzie.



Hadis przekazany przez imama Ahmada od Abdullaha bin Amra bin Al-Asa opowiada, że słyszał on słowa Mahometa:

Kiedy usłyszysz muezzina, powtórz to, co on mówi, a potem odmów modlitwę o miłosierdzie (salah) za mnie. Ten, kto tak uczyni, otrzyma dziesięciokrotne zmiłowanie (salah) od Allaha. Następnie poproś Allaha, by nadał mi status al-wasilah [prawdopodobnie chodzi o grecki wyraz βασιλεύς, czyli król], przeznaczony w raju dla jednego tylko sługi Allaha. Mam nadzieję, że to ja będę tym człowiekiem. Jeśli więc ktoś będzie modlił się o nadanie mi statusu al-wasilah, otrzymam [od Allaha] pozwolenie orędowania za niego.

Jak widać, Mahomet będzie mógł orędować za muzułmanami dopiero po otrzymaniu statusu al-wasilah w raju. Ten hadis powtarzają też inne autorytety, np. Muslim, Abu Dawud, At-Tirmidhi oraz An-Nasai. Wynika z niego, że:

– Mahomet mógł tylko mieć nadzieję, że zostanie kimś ważnym w muzułmańskim raju,

– do osiągnięcia tego celu potrzebował wsparcia modlitewnego wszystkich muzułmanów, najpierw w intencji zmiłowania (czyli dopuszczenia do raju), a potem w intencji nadania mu statusu al-wasilah,

– dopiero po uzyskaniu statusu al-wasilah Mahomet byłby w stanie wskórać coś u Allaha w sprawie zbawienia muzułmanów.

Nasuwa się zasadne pytanie: jaka jest moc modlitwy wstawienniczej muzułmanów za Mahometa, jeśli sam Mahomet nie ma prawa modlić się za nich (o takie prawo musi zabiegać on sam i wszyscy muzułmanie)?

Imam Ahmad przekazał też inny hadis, zasłyszany od Fatimy, córki Mahometa:

Kiedy Wysłannik Allaha wchodził do meczetu, błagał o zmiłowanie (salah) i pokój (salaam) dla siebie mówiąc: „O Allah, przebacz mi moje grzechy i otwórz mi bramę twojego miłosierdzia”.

Hadisy mówią, że Mahomet domagał się, by muzułmanie błagali o zmiłowanie (salah) i pokój (salaam) dla niego podczas każdej modlitwy, a Umar ibn Chattab nawet straszył muzułmanów, że wszystkie ich modlitwy pozostają w zawieszeniu między niebem a ziemią i nie wznoszą się wyżej aż do momentu, kiedy muzułmanie odmówią Salah w intencji Mahometa (przekaz at-Tarmidhiego). Przykładem modlitwy za Mahometa jest sam Allah i jego aniołowie (Koran, sura 33:56), choć nie wiadomo, do kogo modli się Allah, którego przecież Mahomet uważał za jedyne i najwyższe bóstwo.

At-Tarmidhi zapisał też wypowiedź, w której Ubajj bin Kab relacjonuje, że pewnej nocy Mahomet obudził się wystraszony i mówił, że słyszał głos trąby i widział nadejście śmierci. Ubajj zapytał go:

– O Wysłanniku Allaha, modliłem się wiele razy o miłosierdzie (salah) dla ciebie. Jaka część mojej modlitwy ma być Salah w twojej intencji?

– Ile chcesz – odparł.

– Czy jedna czwarta? – zapytałem.

– Ile chcesz, ale jeśli zwiększysz, to będzie lepiej dla ciebie (!!!).

– Czy połowa? – zapytałem.

– Ile chcesz, ale jeśli zwiększysz, to będzie lepiej dla ciebie.

– Czy dwie trzecie? – zapytałem.

– Ile chcesz, ale jeśli zwiększysz, to będzie lepiej dla ciebie.

Zapytałem wtedy:

– Czy mam cała modlitwę poświęcić tobie?

Powiedział:

– To wystarczy, byś otrzymał pocieszenie w strapieniu i przebaczenie twoich grzechów.

Zauważmy, że Mahomet obiecuje przebaczenie grzechów, którego nie jest w stanie nawet sam dostąpić! To niby Ubajj ma coś zyskać, zwiększając udział modlitwy wstawienniczej za Mahometa. W innym hadisie przekazanym przez imama Ahmada ze słów Abu Talhaha Al-Ansariego Mahomet nawet wprowadza rachunki, które mu objawił anioł Allaha:

Ktokolwiek będzie błagał o miłosierdzie (salah) dla ciebie, temu Allah zaliczy 10 dobrych uczynków i skreśli jego 10 złych czynów, i podniesie jego status o 10 stopni, i odpłaci mu podobną modlitwą.

Ta „podobna modlitwa” to zapewne prośba o zmiłowanie (salah), którą wypowie Allah 10 razy w intencji każdego muzułmanina, który pomodli się w intencji Mahometa. Taką obietnicę Mahometa przekazał Abu Huraira, a zanotowali to Muslim, Abu Dawud, At-Tirmidhi oraz An-Nasai. Szkoda, że znowu nikt nie wyjaśnił, do kogo Allah skieruje swoje błagania o zmiłowanie (salah):

صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
Sall allahu alaihi wasallam – zmiłowanie Allaha i pokój nad nim.

Z drugiej strony, oprócz obietnic bez pokrycia dla tych, którzy będą za niego się modlić, Mahomet nie skąpi pogróżek pod adresem tych, którzy za niego się modlić nie będą. Abu Huraira świadczył, że Mahomet odgrażał się, że jeśli ktokolwiek usłyszy jego (Mahometa) imię i nie wypowie natychmiast błagania o zmiłowanie (salah) w jego intencji, to taki człowiek zostanie poniżony.

Jeśli posłuchamy wypowiedzi muzułmanów lub zajrzymy do jakiejkolwiek muzułmańskiej książki lub strony internetowej, zauważymy niezmiennie powtarzaną modlitwę salah o zmiłowanie dla Mahometa zawsze, ilekroć jego imię zostaje wymienione. Nasuwa się pytanie: czy osoba, która potrzebuje modlitwy swoich wyznawców, by wydostać się z piekła, jest w stanie komukolwiek zapewnić zbawienie?

wikipedia napisał:Dżinny (arab. جن) – demony i duchy powstałe z czystego ognia bez dymu (w niektórych wersjach wierzeń z czystego płomienia oraz obłoku pary), które posiadają nadnaturalną potęgę i są niewidzialne, mogą jednak przyjmować dowolną postać (człowieka, zwierzęcia lub potwora). Utożsamiały one wrogie człowiekowi siły natury. Uważano ich za mieszkańców pustyni. Wiara w dżinny stanowiła bardzo istotny składnik religii Arabów w okresie przed przyjęciem przez nich islamu.

Jako pozostałość mitologicznych wyobrażeń z przedmuzułmańskiej Arabii pojawiły się także w islamie, gdzie stanowią trzecią kategorię rozumnych istot stworzonych przez Boga (obok aniołów i ludzi). Dżinny w wierzeniach muzułmańskich dzielą się na dobre i złe. Dobre służą Bogu i pomagają ludziom (w szczególności prorokom), zaś złe (ifrity, sile i ghule) szkodzą. Czasem do złych dżinnów zalicza się szatana (szejtana). Podobnie jak ludzie, dżinny dzielą się na plemiona i rody.

Dżinny były bardzo popularne w ludowej tradycji muzułmańskiej. Zgodnie z ludowymi legendami i baśniami, człowiek przy pomocy zaklęć może sobie w pewnych wypadkach dżinna podporządkować (np. zmusić do spełnienia trzech życzeń), a także uwięzić w lampie lub butelce (Księga tysiąca i jednej nocy). Często pełnili w opowieściach funkcję strażników skarbów, byli mieszkańcami ruin, miejsc ponurych i opuszczonych.

Arabowie w czasach przed islamem uważali, że każdy poeta ma swojego dżinna, od którego zależy wielkość jego talentu. Według hadisów, każdy człowiek ma towarzysza dżina (zwanego po arabsku karin), który namawia go do grzechu. Jedynie karin Mahometa był dobrą istotą.

Ap 17 napisał:(5) A na czole jej wypisane było imię o tajemniczym znaczeniu: Wielki Babilon, matka wszetecznic i obrzydliwości ziemi.

radek napisał:Odnośnie czarnych sztandarów zapowiadanych przez tradycję Islamu, to Quran mówi o zapadających gwiazdach, podobnie Biblia o gwiazdach spadających na ziemię, co może się wiązać z utratą ich jasności. Tu można znaleźć sens czarnych sztandarów

Quran 53:1-2
Na gwiazde, kiedy ona zapada!
Nie zeszedl z drogi wasz towarzysz ani tez nie bladzi.

Mat 24:29 eib "A zaraz po ucisku tych dni słońce ulegnie zaćmieniu i księżyc straci swój blask, gwiazdy będą spadać z nieba i moce nieba nawiedzi wstrząs."

Rev 12:3-4 eib "(3) Na niebie pojawił się też inny znak. Był to wielki, ognisty smok. Miał siedem głów, dziesięć rogów i siedem diademów na głowach. (4) Jego ogon zmiótł z nieba trzecią część gwiazd i zrzucił je na ziemię. Smok stanął przed kobietą, u której rozpoczął się poród. Chciał pożreć jej dziecko, gdy tylko się urodzi."

Ap 17 napisał:
( Zwierzę, które widziałeś, było i już go nie ma, i znowu wyjdzie z otchłani, i pójdzie na zatracenie. I zdumieją się mieszkańcy ziemi, których imiona nie są zapisane w księdze żywota od założenia świata, gdy ujrzą, że zwierzę to było i że go nie ma, i że znowu będzie.

Mat 7 napisał:(12) A więc wszystko, co chcielibyście, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; takie bowiem jest prawo i prorocy

Ap 17 napisał:(15) I wyrzucił wąż z paszczy swojej za niewiastą strumień wody, aby ją strumień porwał.

(16) Lecz ziemia przyszła niewieście z pomocą i otworzyła swoją gardziel, i wchłonęła strumień, który smok wyrzucił z swojej paszczy.

Ap 13 napisał:(11) I widziałem inne zwierzę, wychodzące z ziemi, które miało dwa rogi podobne do baranich, i mówiło jak smok.

Ap 12 napisał:(12) Dlatego weselcie się, niebiosa, i wy, którzy w nich mieszkacie: Lecz biada ziemi i morzu, gdyż zstąpił do was diabeł pałający wielkim gniewem, bo wie, iż czasu ma niewiele.

https://www.defence24.pl napisał:Będąc niedawno w Iraku wielokrotnie słyszałem zarzuty (m.in. od ajatollaha al Hakima), że Europejczycy chronią salafitów, którzy są ideologicznym fundamentem, na którym wyrosła Al-Kaida i Państwo Islamskie. Co więcej, doświadczenia wielu krajów (np. jemeńskie) pokazują, jak wahabizacja (narzucenie saudyjskiej wersji islamu) w ciągu jednego pokolenia doprowadziła do wojny domowej między tamtejszymi sunnitami a szyitami (zajdytami), mimo w miarę pokojowego współistnienia obu grup przez ponad 1000 lat. Jeszcze bardziej szokujące i dające do myślenia są doświadczenia Kosowa.

Na łamach New York Times pojawił się niedawno obszerny reportaż pokazujący jak w ciąg 15 lat, pod nosem Amerykanów, za saudyjskie i katarskie pieniądze dokonano całkowitej zmiany charakteru tutejszego islamu. Kosowscy Albańczycy należeli do hanafickiego nurtu w islamie, podobnie jak polscy Tatarzy. Jest to najbardziej umiarkowana, otwarta szkoła muzułmańskiego prawa religijnego. Dodatkowo XX w. przyniósł daleko idącą laicyzację. Jednak obecnie sytuacja uległa totalnej zmianie, co najmniej co czwarty meczet w Kosowie propaguje wahabizm i nawołuje do dżihadu, umiarkowani duchowni dostają pogróżki i zdarzają się ich pobicia, a 314 Kosowian zidentyfikowano jako terrorystów w szeregach Państwa Islamskiego (dwóch dokonało zamachów samobójczych).

Ekstremiści w Polsce

Polski islam jeszcze kilkanaście lat temu niewiele się różnił od bałkańskiego. Zawsze był kojarzony z Tatarami, których przedstawiciel prof. Selim Chazbijewicz kandydował do Sejmu z ramienia PiS. To właśnie on wielokrotnie zwracał uwagę na to, iż niektóre środowiska muzułmańskich imigrantów wnoszą obce zwyczaje do polskiego islamu i pchają go w kierunku ekstremizmu. Obecnie ocenia się, że w Polsce jest około 15-25 tys. muzułmanów, przy czym wg spisu ludności z 2011 r. liczba Tatarów wynosi tylko 2 tys. Co więcej, spośród 90 tys. Czeczenów, którzy uzyskali w Polsce status uchodźcy, zostało ich 8-9 tys. Możliwe zatem, iż to Czeczeni stanowią obecnie największą grupę wśród polskich muzułmanów. A to właśnie pośród tej grupy bardzo popularny jest salafizm, w ostatnich miesiącach pojawiły się również doniesienia z ośrodków dla uchodźców, które mówią, że niemuzułmańscy uchodźcy są terroryzowani przez Czeczenów i zmuszani do przestrzegania szariatu.

Mat 12 napisał:(25) A Isus, znając ich myśli, powiedział im: Każde królestwo, rozdwojone samo w sobie, pustoszeje, i żadne miasto czy dom, rozdwojony sam w sobie, nie utrzyma się.

(26) A jeśli szatan szatana wygania, sam z sobą jest rozdwojony; jak więc utrzyma się królestwo jego?

Dan 2 napisał:(42) A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche.

(43) A że widziałeś żelazo zmieszane z gliną, znaczy: będą się mieszać z nasieniem mężczyzn, ale nie będą się trzymać razem, tak jak żelazo nie miesza się samo z gliną.

(44) Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki,

(45) Jak to widziałeś, że od góry oderwał się kamień bez udziału rąk, rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny.

Apokalipsa 17:16  A dziesięć rogów, które widziałeś, i zwierzę, ci znienawidzą wszetecznicę i spustoszą ją, i ogołocą, i ciało jej jeść będą, i spalą ją w ogniu.
17  Bóg bowiem natchnął serca ich, by wykonali jego postanowienie i by działali jednomyślnie, i oddali swoją władzę królewską zwierzęciu, aż wypełnią się wyroki Boże.

Czyli wszystko idzie zgodnie z proroctwami Apokalipsy!

Społeczeństwo Białego Smoka!

Habakuka napisał:
Hab 1:10 Szydzą z królów, śmieją się z książąt, śmieją się z każdej twierdzy; sypią dookoła wały i zdobywają ją.
Hab 1:11 Potem przechodzą jak burza i mkną dalej, jak ten, kto swoją siłę uważa za boga!

Władimir Putin napisał:Władimir Putin wygłosił przemówienie o napięciach z mniejszościami w Rosji. Powiedział:
„Każdy przedstawiciel mniejszości, pochodzący z dowolnego miejsca na świecie, jeżeli chce żyć i pracować w Rosji, powinien mówić po rosyjsku, i przestrzegać rosyjskiego prawa. Jeśli muzułmanin woli prawo szarijatu, to radzimy mu, aby przeniósł się do tych krajów, gdzie szarijat obowiązuje. Rosja nie potrzebują mniejszości muzułmańskich. To te mniejszości potrzebują Rosji aby je chroniła, ale my nie będziemy tworzyć specjalnych przywilejów, ani zmieniać naszych praw zgodnie z ich życzeniami. Mogą sobie krzyczeć głośno o „dyskryminacji”. Nie będziemy tolerować braku szacunku dla naszej rosyjskiej kultury. Takie samobójstwo kulturowe ma miejsce w Ameryce, Anglii, Holandii i Francji, i muzułmanie przechwycą władzę w tych krajach. Jeśli my mamy przetrwać jako naród, to Rosja nie pójdzie tą drogą. Rosyjskiego prawa i tradycji nie da się pogodzić z brakiem kultury i prymitywnymi zwyczajami szarijatu. A jeśli nasz szanowny ustawodawca (Duma) uważa, że należy stworzyć nowe prawa, musi przede wszystkim mieć na uwadze interes Rosji i pamiętać, że mniejszości muzułmańskie nie są rosyjskie.’’ Słowa prezydenta Putina posłowie do Dumy przyjęli owacją na stojąco.

wikipedia napisał:Salafizm (arab. سلفية salafijja, od salaf, przodkowie) – ruch reformatorski i religijno-polityczny w łonie islamu sunnickiego postulujący odrodzenie islamu przez powrót do jego pierwotnych źródeł, czyli religii przodków.
Za pioniera salafizmu uważa się Ibn Tajmijję, który potępił współczesne mu filozoficzne i sufickie interpretacje islamu, postulując powrót do jego pierwotnej formy, oczyszczonej z późniejszych naleciałości^[1]. Termin salafijja odnosi się jednak przede wszystkim do nurtów reformatorskich wewnątrz islamu sunnickiego powstałych w wieku XIX, które nawiązywały do myśli Ibn Tajmijji. Wcześniej jednak jeszcze, bo w wieku XVIII, narodził się postulujący powrót do pierwotnego islamu wahhabizm^[2]. Z salafizmu wywodzi się XX-wieczny sunnicki fundamentalizm muzułmański.

1 Hen 10 napisał:11 A do Michaela (Michała) Pan powiedział: "Idź, powiadom Semiazę i innych, którzy są z nim, którzy połączyli się z kobietami i ulegli z nimi zepsuciu z wszelką ich nieczystością.
12 Kiedy wszyscy ich synowie wzajemnie się pozabijają i kiedy ujrzą zniszczenie swych umiłowanych, zwiąż ich na siedemdziesiąt pokoleń pod wzgórzami ziemi aż do dni sądu i ich spełnienia, aż dopełni się sąd przeznaczony na całą wieczność.
13 W owych dniach zaprowadzą ich do otchłani ognia na męki i zostaną zamknięci w więzieniu na całą wieczność.
14 Wówczas [Szemihaza] zostanie spalony i unicestwiony wraz z nimi. Zostaną razem związani aż do końca wszystkich pokoleń.
15 Zniszcz wszystkie dusze lubieżne i synów czuwających, bo zepsuli oni ludzi.
16 Zniszcz wszelkie zło z powierzchni ziemi, a wszelkie złe dzieło ustanie. Niech pojawi się roślina sprawiedliwości i prawdy, a czyny staną się błogosławieństwem. Sprawiedliwość i prawdę będą sadzić w radości na zawsze. 

racjonalista napisał:Pewien gościu (niech pozostanie anonimowy) napisał na facebooku następujące słowa:

I wtedy szósty anioł wylał swą czarę za rzekę Eufrat (Eu - Europejska Unia) aby wyschły jej wody i droga dla królów Wschodu (współczesny Cyrus - Chi-Rus - Chiny i Rosja) stanęła otworem.

(Księga Apokalipsy)

Wezwę ze wschodu swojego pomazańca Cyrusa (Chiny i Rosja) i ukorzę przed nim władców narodów odejmując oręż z ich bioder (Zachód wkrótce wywróci się ekonomicznie i stanie się bezbronny) i skruszę przed nim spiżowe bramy (spiżowe wrota to jedno z wejść do Watykanu). 

(Księga Izajasza)

Tak jak starożytny Cyrus bez walki zdobył potężny wydawało się niezwyciężony Babilon wykorzystując lekkomyślność i samozachwyt jego mieszkańców tak samo współczesny Chi-Rus zwycięży wkrótce wydawało się niepokonany Zachód gdyż broń władców Zachodu zostanie "odjęta z ich bioder" i Chi-Rusowi wystarczą przysłowiowe miotły aby zwyciężyć.

Co o tej wizji myślicie?

Iz 45 napisał:(1) Tak rzekł Pan do swojego pomazańca Cyrusa, którego ująłem za jego prawicę, aby przed nim zdeptać narody i odpiąć pas na biodrach królów, aby przed nim otworzyć podwoje i aby bramy nie były zamknięte:

Dan 7 napisał:(5) Potem pojawiło się inne, drugie zwierzę, podobne do niedźwiedzia; było ono podniesione tylko jedną stroną, a miało w paszczy między zębami trzy żebra, i powiedziano mu: Wstań, jedz dużo mięsa!

wikipedia napisał:Aleksandr Gieljewicz Dugin (ros.  Александр Гельевич Дугин, ur. 7 stycznia 1962 w Moskwie) – rosyjski polityk, geopolityk i historyk religii. W czasach ZSRR związany z opozycją, więziony na Łubiance. Od początku lat 90. redaktor naczelny pism „Elemienty”' i „Miłyj Angieł”, redaktor programowy wydawnictwa „Arktogeja”, profesor Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego (MGU).W swojej filozofii łączy elementy tradycjonalizmu integralnego (inspiracja pismami Juliusa Evoli, René Guénona), ale także działaczy radykalnie prawicowych zachodnich organizacji takich jak Nouvelle Droite na czele z Alanem de Benoist, czy z ruchu „tożsamościowców” (fr. mouvement Idenitatire), idei rewolucji konserwatywnej, filozofii prawosławnej (nurt staroobrzędowy), jak również wschodnich i zachodnich tradycji ezoterycznych oraz licznych nawiązań do klasycznych koncepcji geopolitycznych. Ponadto w swojej myśli filozoficznej i politycznej A. Dugin skupia się szczególnie na koncepcji Rosji jako Eurazji, tj. odrębnej cywilizacji eurazjatyckiej, innej niż cywilizacja zachodnia czy cywilizacje Wschodu. „Obudowuje” więc powyższy rdzeń swojej myśli różnymi ideami, wartościami i wizjami pochodzącymi z całkiem odległych od siebie źródeł religijnych, filozoficznych, geopolitycznych i metapolitycznych, a więc np. zarówno z prawicy, jak i lewicy^[1]. Łączy on owe wszystkie koncepcje, które są antyliberalne i antyzachodnie – dla Dugina najważniejszym i jedynym wrogiem Rosji i jej cywilizacji eurazjatyckiej jest liberalizm, który nierozerwalnie związany z cywilizacją zachodnią i USA. W eurazjatyzmie A. Dugina pojęcie "Eurazja" można definiować jako:a) Rosję - tj. Rosja-Eurazja (ta definicja jest najważniejsza i wspólna z eurazjatyzmem międzywojennym, klasycznym);
b) kontynent Eurazji – tj. wspólny ląd Europy i Azji (tutaj A. Dugin proponuje m.in. strategiczny sojusz kontynentalny między Europą a Rosją w oparciu o oś Paryż – Berlin – Moskwa);
c) świat.A. Dugin ewoluuje – od ok. 2008 roku lansuje tzw. Czwartą Teorię Polityczną (tzw. 4TP) jako tradycjonalistyczna odpowiedź na postmodernizm, liberalizm i postliberalizm. Według 4TP Pierwsza Teoria Polityczna to liberalizm, Druga Teoria to marksizm, a Trzecia – faszyzm. Sama Czwarta Teoria Polityczna to światopogląd w oparciu o postulat powrotu do Tradycji, mitu i archaiki w okolicznościach postmodernistycznych^[1].
Autor kilkuset artykułów opublikowanych w prasie rosyjskiej i zagranicznej^[2].
Czołowy rosyjski ideolog tradycjonalizmu integralnego, eurazjatyzmu i neoimperializmu^[3]. Przez pewien czas związany z Partią Nacjonal-Bolszewicką Eduarda Limonowa, a obecnie główny ideolog Eurazjatyckiego Związku Młodzieży utworzonego 26 lutego 2005 r., mającego swoje filie w państwach byłego ZSRR, lecz także w Polsce i Turcji^[4]. Został objęty zakazem wjazdu do państw Unii Europejskiej, w ramach sankcji, w związku z rosyjską agresją na Ukrainę^[5].

wikipedia napisał:Doktryna starowierców nie różni się zasadniczo od nauczania kanonicznych Kościołów prawosławnych. Podstawową cechą wyróżniającą jest stosunek do obrzędów – staroobrzędowcy uznają za ważne jedynie te odprawiane według ksiąg liturgicznych sprzed reformy Nikona i traktują najmniejsze odstępstwo od tradycyjnych zwyczajów jako grzech śmiertelny. W teologii staroobrzędowej kluczowe miejsce zajmuje wiara w świętość ziemi ruskiej i Moskwę – Trzeci Rzym, co też uzasadnia przekonanie o wyższości rosyjskich tradycji religijnych nad wszystkimi innymi. W XVII–XVIII w. w myśli religijnej starowierców znaczące miejsce zajmowało także oczekiwanie na rychły koniec świata i nadejście Antychrysta. 

wikipedia napisał:Trzeci Rzym – koncepcja historiozoficzna stworzona przez mnicha Filoteusza z Pskowa przypuszczalnie pod koniec XV wieku, głosząca, że pierwszy Rzym upadł na skutek herezji, drugi Rzym – Konstantynopol – na skutek zdrady prawdziwej wiary, trzecim Rzymem jest Moskwa, a czwartego już nie będzie. Najstarszym zachowanym dokumentem, w którym teoria trzech Rzymów została zaprezentowana jest list Filoteusza do księcia Wasyla III z roku 1510^[1].
Po upadku Rzymu (476) i wielkiej schizmie (V-XIII wiek) chrześcijaństwo rozdzieliło się na dwa główne nurty – wschodnie i zachodnie. W oczach ówczesnych prawosławnych (chrześcijan wschodnich) chrześcijaństwo zachodnie (katolicyzm) było herezją. Głównym ośrodkiem prawosławia aż do XV wieku było Cesarstwo Bizantyńskie (Bizancjum). Podczas soboru florenckiego (na którym zasiadali także biskupi Wielkiego Księstwa Moskiewskiego) prawosławni biskupi bizantyńscy podporządkowali się papieżowi i zgodzili się wejść pod jurysdykcję Rzymu w zamian za pomoc papieską w walce przeciw Turkom, podczas gdy większość biskupów ruskich odmówiła na soborze posłuszeństwa papieżowi. Tym samym głównym ośrodkiem prawosławia stała się Rosja. Po wojnie z Turcją i nie udzieleniu obiecanej pomocy przez papieża, Bizancjum w 1453 upadło. Moskwa miała stać się kolejnym, nowym centrum świata, czyli „trzecim Rzymem” – czwartego miało już nie być^[1].
Po upadku Konstantynopola Moskwa chciała zyskać na znaczeniu jako spadkobierczyni Bizancjum, co podkreślić miało małżeństwo Iwana III z Zofią (Zoe) Paleolog (1472), ostatnią dziedziczką tronu bizantyjskiego i bratanicą ostatniego cesarza Bizancjum Konstantyna XI Dragazesa, a także przejęcie bizantyjskiego dwugłowego orła jako herbu państwa oraz bizantyjskiego ceremoniału dworskiego^[1]. Po zawarciu małżeństwa Iwan III Srogi jako pierwszy w historii książę moskiewski przyjął w 1478 tytuł „cara Wszechrusi”. Kolejni władcy rosyjscy kontynuowali tę tradycję, a od czasów koronacji Piotra I w 1721 roku przyjmowali tytuł „imperatora-cesarza”. Z kolei sułtanowie tureccy po zdobyciu Konstantynopola sami używali tytułu „cesarza rzymskiego”. Car Wszechrusi jako spadkobierca tradycji Rzymu i Bizancjum miał, pod sztandarem Cerkwi prawosławnej, pokonać „heretycki” Zachód na czele z papieżem i Świętym Cesarstwem Rzymskim Narodu Niemieckiego.
Nicholas V. Riasanovsky i Mark D. Steinberg podkreślają, że autor doktryny nie zamierzał tworzyć ideologicznej podbudowy rosyjskiej polityki zagranicznej, a jedynie dążył do podkreślenia słuszności wiary prawosławnej^[2]. Koncepcja „Trzech Rzymów” nigdy nie stała się oficjalną doktryną polityczną państwa rosyjskiego. Cieszyła się jednak w Rosji popularnością i używano jej niekiedy w celu wytłumaczenia ekspansywnej polityki Imperium Rosyjskiego aż do upadku monarchii w Rosji w roku 1917.

Ap 13 napisał:(3) A jedna z głów jego była śmiertelnie raniona, lecz śmiertelna rana jego była wygojona. I cała ziemia szła w podziwie za tym zwierzęciem.

Car Wszechrusi jako spadkobierca tradycji Rzymu i Bizancjum miał, pod sztandarem Cerkwi prawosławnej, pokonać „heretycki” Zachód na czele z papieżem i Świętym Cesarstwem Rzymskim Narodu Niemieckiego.

IV wyprawa krzyżowa – wyprawa wojenna, wszczęta w roku 1202. Jej celem było wsparcie zbrojne państw łacińskich na Bliskim Wschodzie, jednak zakończyła się zdobyciem i złupieniem Konstantynopola w 1204 r., a następnie utworzeniem Cesarstwa Łacińskiego, które przetrwało do roku 1261.

Czwartą krucjatę zaczęto planować pod koniec 1199 roku z inicjatywy papieża Innocentego III. Papież starał się zapewnić pomoc państwom łacińskim w Palestynie, bowiem poprzednia, III krucjata dała rezultaty w najlepszym razie połowiczne i stawało się jasne, że łacinnicy bez dalszej pomocy nie wytrzymają muzułmańskiego nacisku[1].

Rev 7:9  Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach.

Jeżeli się zaprzestanie tych prześladowań, Chrześcijanie uwierzą, że to pomoc Boga!!!

Zresztą Bóg zapowiedział, że Babilon upadnie z powodu własnych sideł. A czy nauki Pawła z Tarsu nie są największymi sidłami jakie zastawił Babilon na Słowian????

sputnik napisał:Rosyjski rząd przygotowuje się do zasadniczej zmiany polityki migracyjnej w celu zwiększenia napływu do kraju ludzi z państw byłego ZSRR i odległej zagranicy.

Rosjanom zarekomenduje, aby byli bardziej otwarci nie tylko dla Rosjan i osób rosyjskojęzycznych, ale także dla każdego, kto jest lojalny wobec Federacji Rosyjskiej i jest gotowy do integracji z rosyjskim społeczeństwem, dowiedzieli się dziennikarze.